Cykl obrazów Magdy Raczko „Psalmy” z 2015
r. jest przejawem mistycyzmu w twórczości artystki. Psalmy przypisywane królowi
Dawidowi są dokumentem prawdziwego związku człowieka z Bogiem. Te nadzwyczaj osobiste
utwory poetyckie zawierają w sobie niezwykłe bogactwo uczuć ludzkich od
rozpaczy do euforii. Ich autor definiuje swoje istnienie w kontekście Boga jako
dialogu ze sprawcą i rządcą świata, wszechmocną istotą obdarzającą człowieka,
ale także rozliczającą z jego uczynków.
Dziewięć płócien zaprezentowanych w
Galerii „Wieża” zamku w Liwie nie stanowi ilustracji do konkretnych psalmów.
Towarzyszą im jednak wydrukowane na kartkach papieru teksty psalmów (Psalm 1,
25, 27, 91, 103, 116 i 148), które siłą rzeczy sugerują drogę do odczytania
przekazu ekspozycji. Obrazy posiadają tytuły, co wskazuje, że autorce zależy na
ukierunkowaniu skojarzeń odbiorców i nie jest to czysta abstrakcja oderwana od
skojarzeń z rzeczywistością.
Błękit przenikający twórczość Magdy
Raczko ma w sztuce skojarzenie metafizyczne: Niebo, bogowie hinduscy, płaszcz
Maryi. Okrąg z obrazu „Dusza” ma równie silne osadzenie symboliczne jak błękit-
kojarzą się z nim doskonałość pełni i wyjście poza cztery podstawowe wymiary
egzystencji. Kolorystyka jest równoprawnym elementem działa, któremu towarzyszy
dukt pędzla- czasem miękki, niemal niezauważalny a w innych kompozycjach
energiczny i zdecydowany, kształtujący z siłą przestrzeń malarską. W obrazie
„Życie” centrum błękitu przecina wąski pas emanujący oranżową czerwienią, jakby
duchowość została skontrastowana ze zmysłową energią życia i jemu
przeciwstawiona.
Wiele jest treści zwartych w tym cyklu, a
wszystkie obrazy są godne wnikliwej uwagi uważnego kontaktu i obcowania z nimi
, skłaniającego do medytacji nie tylko nad sztuką.
Roman
Postek